Τετάρτη 18 Αυγούστου 2010

support your kidz


Κάθε φορά που έρχομαι Βερολίνο συμπαθώ τους Γερμανούς όλο και πιο πολύ. Πάντα διαψεύδουν την προκατάληψή ότι είναι χοντροκομμένοι και ψυχροί. Όπου πάω με χαιρετάνε ευγενικά, στο σούπερ μάρκετ μου δίνουν την σειρά τους επειδή με βλέπουν με το μωρό, είναι ειλικρινείς στις συναλλαγές τους και πάνω από όλα αγαπάνε τα παιδιά τους. Ναι, οι Γερμανοί έχουν μεγάλη και βαθιά παιδεία στο θέμα των παιδιών. Έχουν παιδικούς σταθμούς που πληρώνεις ανάλογα με τηην οικονομική σου κατάσταση, για κάθε παιδί παίρνεις από το κράτος 180 ευρώ το μήνα, γεννάς δωρέαν, δεν σου κάνουν καισαρική για ψύλλου πήδημα και όταν γεννήσεις έρχονται σπίτι σου για βοήθεια οικιακή βοηθός και μαία. Για αυτό έχουν baby boom και έχουν λύσει το δημογραφικό τους πρόβλημα.

Κάθε τετράγωνο είναι και μία παιδική χαρά και κάθε παιδική χαρά είναι διαφορετική (βλέπε φωτο). Έτσι εδώ στο Βερολίνο έπιασα τον εαυτό μου να χοροπηδάει πάνω σε μία ξύλινη τάβλα με ελατήρια, να έχει χωθεί σε ένα κάστρο και να τσουλάει στις τσουλήθρες με κραυγές, να κρέμομαι από ένα σκοινί που σε πήγαινε στην άλλη πλευρά της παιδικής χαράς με μία τροχαλία. Και όχι μόνο εγώ. Όλοι οι γονείς εδώ γίνονται παιδιά. Είναι απίθανο. Οι Γερμανοί γονείς έχουν όρεξη να βγούνε γιατί έχουν πράγματα να κάνουν. Και με το χιόνι ακόμα έμαθα ότι πάνε στις παιδικές χαρές με τα έλκηθρα! Οι μαμάδες δείχνουν χαρούμενες, βλέπεις ζευγάρια έξω όλες τις ώρες της ημέρας, φοβερούς πατεράδες να παίζουν με πώρωση, γονείς που έχουν τα παιδιά τους σε καθίσματα πίσω στο ποδήλατο, γονείς που κάνουν ποδήλατο με τρία πιτσιρίκια να κάθονται σε ειδικό όχημα. Είδα πατέρα με τρία παιδιά: το ένα έκανε πατίνια, το άλλο ποδήλατο και το τρίτο απλώς φορούσε κράνος γιατί ήταν πολύ μικρό για να κάνει οτιδήποτε. Στην Ελλάδα δεν έχω δει ποτέ πατέρα να κουμαντάρει τρία παιδιά. Και θα μου πείτε αυτοί έχουν δρόμους, πάρκα, μέρη για να τα κάνουν όλα αυτά. Και εμείς έχουμε παραλίες και όμως βλέπεις τις γιαγάδες με τα παιδιά να τα φωνάζουν να φάνε αντί τους γονείς να τα προτρέψουν να παίξουν. Οι νέες μητέρες πρέπει πολύ καλά να σκεφτούν πόση ευθύνη έχουν σε αυτό, πόσες φορές προτίμησαν να αφήσουν το παιδί τους για να πάνε κάπου παρά να σκεφτούν πού μπορούν να πάνε μαζί του. Αυτά είναι κάπως αλληλένδετα. Αν δεν έχουμε μαμάδες που θέλουν να βγούνε δεν θα δημιουργηθούν και τα αντίστοιχα μέρη. Και είναι κρίμα να ζούμε σε μία χώρα που έχει τόσο καλό καιρό και οι μαμάδες να είναι κλεισμένες μέσα...

a rolling stone mama