Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010

Νέες ιδέες εξόδου

Γεια σε όλους. Σας γράφω για να διαδώσω  δυο πολύ ωραίες ιδέες εξόδου.
Χθες πήγαμε στο γουδί, ξέρετε εκεί που είναι το badminton. Εκεί έχει ένα εστιατόριο - καφέ το Ya http://www.sitemaker.gr/yacafe/page_GREEK_7.htm, που έχει μία φοβερή ιδιαιτερότητα- μπροστά του βρίσκεται μία παιδική χαρά με πολύ χώρο για να παίξεις, να τρέξεις. Το περιβάλλον είναι πάρα πολύ ωραίο γιατί μπορούν να ευχαριστηθούν όλοι, μικροί και μεγάλοι. Τρώτε μακαρόνια, burger, γλυκό, πίνετε καφέ και το παιδάκι μπορεί να παίζει μπροστά σας... Έαν δεν έχετε πάει να πάτε. Θα το καταχαρείτε!
Αφού καθίσαμε εκεί με την αδερφή μου και τα μικρά της, το απόγευμα πήγαμε στην παιδική χαρά του πικιώνη στην φιλοθέη. Άψογος χώρος. Είναι σαν πάρκο, όλα τα παιχνίδια είναι ξύλινα και οι μαμάδες δείχνουν χαλαρές με τα καφεδάκια στο χέρι. Οάση. Καθώς τα γράφω αυτά σκέφτομαι ότι κάποτε έλεγα "πήγα σε ένα φοβερό μπαρ". Σήμερα λέω "πήγα σε μία φοβερή παιδική χαρά". Και όμως αυτό μου αρέσει πολύ, το βρίσκω πολύ δημιουργικό και όμορφο να περνάω χρόνο με το παιδί μου, να το κάνω να νιώθει ευτυχισμένο.
Περιμένω να ακούσω τα σχόλια και τις ιδέες σας.
A rolling stone mama

Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2010

Αλήτες απειλούν μαμάδες με καρότσια

Σήμερα, βιώσα ένα περιστατικό που με κάνει και ντρέπομαι για την Ελλάδα και την πολίτες της. Ένα ταξί παρκαρισμένο φαρδύ πλατύ πάνω στο πεζοδρόμιο με εμπόδιζε να περάσω με το καρότσι. Έτσι, γύρισα και του είπα: κύριε μου εμποδίζετε. Αυτό που ακολούθησε δεν το περίμενα! Ο ταξιτζής περίμενε να περάσω από πίσω του και την ώρα που ήμουν ακριβώς πίσω του κάνει μία δυνατή όπισθεν΄για να με πατήσει! Και αφού δεν του έφτανε αυτό άνοιξε την πόρτα και από την θέση του οδηγού έκανε ότι θα μου δώσει μπουνιά.
Μάρτυρες μου οι περαστικοί που είχαν ακούσει πόσο λογικά του είπα ότι εμποδίζει και πόσο παρανοικά αντέδρασε. Οι περαστικοί και οι μαγαζάτορες που βγήκαν έξω με παρακινούσαν να καλέσω την αστυνομία. Μου έλεγαν ότι πρέπει να τον μυνήσω. Όμως παρόλο που είχα τόσο κόσμο με το μέρος μου φοβήθηκα να το κάνω. Σκέφτηκα ότι έτσι μπορεί να μπλέξω χειρότερα. Αν αυτός ο αλήτης δεν δίσταζε να πάει να με πατήσει τότε δεν ξέρω τι άλλο είναι ικανός να κάνει.
Το ερώτημα είναι: τελικά δεν πρέπει να μιλάμε και να ανεχόμαστε όλη αυτή την κατάσταση παθητικά;  Και αν πρέπει να μην μιλάμε ακόμα και όταν έχουμε δίκιο τότε η κατάσταση δεν θα βελτιωθεί ποτέ. Θα ήθελα πολύ να μου πείτε τι νομίζετε ότι πρέπει να κάνουμε.