Ύπνος, ένα ακόμα όριο

Καλησπέρα σε όλες σας,
Αναρρωτιέμαι πόσο δύσκολο είναι να αποκωδικοποιούμε όσα μας συμβαίνουν και να κρατάμε το μεδούλι των κατάστασεων, να μπορούμε δηλαδή να είμαστε αντικειμενικοί παρατηρητές της ίδιας μας της ζωής. Πρέπει να είμαστε πολύ ειλικρινείς με το πρόβλημα για να μπούμε στην διαδικασία να βελτιώσουμε μία κατάσταση. Το να αρνούμαστε να δούμε την αλήθεια σημαίνει ότι δεν θα μπούμε καν στην διαδικασία. Το να ψάχνουμε να βρούμε ποιος φταίει και πού φταίει ο άλλος, και αυτό είναι μία τεράστια υπεκφυγή που οδηγεί μόνο στην γκρίνια. Η αποφυγή, που αλλιώς λέγεται και άρνηση, έχει τρομερά αρνητικές συνέπειες.
Έαν αποφεύγουμε να αντιμετωπίσουμε μία κατάσταση, για παράδειγμα δεν προσπαθούμε να μάθουμε το παιδί μας να κοιμάται νωρίς, τότε θα υποστούμε τις συνέπειες, δηλαδή θα έχουμε ένα παιδί που κοιμάται αργά και ένα ζευγάρι που θα είναι μέσα στα νεύρα. Πολλές φορές οι γονείς ψάχνουν δικαιολογίες "πονάνε τα δόντια του, έχει ανασφάλεια" , κάτι που ταλαιπωρεί και τους ίδιους και το παιδάκι.  Πολύ συχνά βρίσκουμε δικαιολογίες για να παρατείνουμε μία κατάσταση ενώ θα ήμασταν πολύ πιο ευτυχισμένοι έαν αυτή η κατάσταση έμπαινε σε ένα όριο. Το να βάζεις όρια δεν σημαίνει ότι δεν αγαπάς το παιδί σου. Αντιθέτως, είναι η πιο χειροπιαστή απόδειξη ότι το αγαπάς γιατί έτσι συμβιώνουμε καλύτερα και αυτό είναι και το ζητούμενο. Στην τελική, το να βάζουμε όρια σημαίνει ότι βλέπουμε το πρόβλημα και ότι ψάχνουμε την λύση. Εύχομαι να έχω την διαύγεια να είμαι ειλικρινής παρατηρητής του εαυτού μου.
A rolling stone mama  

Πού να μην πάτε

Θυμάστε τι σας έλεγα για το purebliss ένα μαγαζάκι στην ρόμβης με βιολογικά και χωρίς τσιγάρο; Ξεχάστε το.  Προχθές πήγα εκεί με την μικρούλα στον μάρσιπω ακριβώς επειδή ήξερα ότι είναι ένα μαγαζί που έχει καθαρό περιβάλλον. Και απογοητεύτηκα οικτρά. Το έχουν ντουμανιάσει και εκεί.  Το βιολογικό το έχουν κρατήσει μόνο στο μενού και όλο το υπόλοιπο είναι εντελώς μη βιολογικό. Γιατί πού κολλάει ο χυμός 7 ευρώ με την μπανάνα βιο, το τσάι για ευεξία, οι σπιρουλίνες με τον καπνό; Πουθενά; Προφάνώς το βιολογικό είναι ένας τρόπος να βγάζουν χρήματα παραπάνω και όχι κάτι στο οποίο πιστεύουν. Γιατί αν το πίστευαν θα είχαν διατηρήσει ένα πνεύμα αντίστοιχο. Από την απάντησή τους μάλιστα "ε τι να κάνουμε" απογοητεύτηκα διπλά. Ε, είναι αναξιόπιστοι. Εκτός αν σε λίγο αρχίσουν να μας πουλάνε και βιολογικά κάμελ. Προσωπικά δεν θα ξαναπάω, και να ήθελα δεν μπορώ, με την επιλογή τους με αποκλείουν. 

Την ίδια απογοήτευση έφαγα και από τα Starbucks στην Πανεπιστημίου, ελλαδάρα ολέ, ούτε κάθισμα ούτε αλλαξιέρα για τα μωρά. Γύφτοι. Τον καφέ μόνο ξέρουν να έχουν 7 ευρώ, από υπηρεσίες μηδέν. Και εκεί θα μποικοτάρω. Γιατί είναι μία αλυσίδα που παντού στον κόσμο έχει έναν χαρακτήρα συγκεκριμένο εκτός από εδώ.

Πήρα λοιπόν ένα μπουκάλι νερό και με την μικρούλα αγκαλιά κάθισα σε ένα παγκάκι δίπλα στην βιβλιοθήκη και κοιτάζαμε τους Αθηναίους να περνάνε. Και της είπα: σκασίλα μας, εμείς θα συνεχίσουμε να ψάχνουμε και να είσαι σίγουρη θα βρούμε μέρη να πάμε. Αυτό που εύχομαι είναι να της είπα την αλήθεια.

Mama is a roling stone