Το χρονικό μίας αποτυχημένης διαμαρτυρίας και μερικές προτάσεις ψυχαγωγίας:

Τις προάλλες ήμουν βόλτα και προσπαθούσα η άμοιρη να διασχίσω τα πεζοδρόμια, ανάμεσα σε κολώνες δεή, κάδους, δέντρα και οι ηλίθιοι οδηγοί που καβαλάνε πεζοδρόμια στον λίγο χώρο που μας απομένει. Κάνω ζινγ ζαγκ, κολλάω τρία και τέσσερα απανωτά αυτοκόλλητα «είμαι γάιδαρος παρκάρω όπου γουστάρω», είμαι αποφασισμένη να δράσω ακτιβιστικά και φτάνω έξω από την τροχαία για να διαμαρτυρηθώ ότι η κρίση δεν είναι οικονομική αλλά πνευματική και ότι δεν σέβεται ο ένας τον άλλον και άλλα τέτοια. Ένας νεαρός ένστολος με ακούει με το βλέμμα της αγελάδας και αφού τελειώσω το κήρυγμα μου γυρνάει και μου απαντάει: «εδώ ξέρετε είναι αστυνομία όχι τροχαία». Ντόινγκ....


Ταινίες που σας προτείνω:


Τανγκι.. Θέμα είναι ο Τανγκι που στα 28 του χρόνια και παρότι είναι οικονομικά ανεξάρτητος δεν λεει να ξεκολλήσει από τους γονείς του. Οι γονείς του θέλουν να τον ξεφορτωθούν και καταστρώνουν ένα σωρό σχέδια για να το πετύχουν. Δείτε πόσο φορτικό μπορεί να είναι το φαινόμενο μένω με τους γονείς μου για τους γονείς μας!

Away we go – Μία έξυπνη κωμωδία με ένα ζευγάρι που ψάχνει πού θα μείνει λίγο πριν η γυναίκα γεννήσει. Στον δρόμο τους συναντάνε διάφορους συγγενείς και φίλους. Κοινό σημείο όλων είναι τα παιδιά. Να μία ταινία για τις διαφορετικές αντιλήψεις περί μεγαλώματος παιδιών. Τι συστήνω ανεπιφύλακτα.

Run fat boy run- Ένας τύπος που μία ζωή παρατάει τα πάντα αποφασίζει να τρέξει στον Μαραθώνιο της Αγγλίας με σκοπό να αποδείξει στην κοπέλα που αγαπάει ότι έχει αλλάξει- ότι δηλαδή δεν παρατάει τα πάντα στην μέση.

Περιμένω τις προτάσεις σας
A rolling stone mama