Άμα θές να κλάψεις κλάψε, αλλά σκέψου και γιατί

Η εγκυμοσύνη είναι μία μπάλα με συναισθήματα. Αλλάζουν τόσα. Το σώμα, οι σκέψεις, οι σχέσεις μας με τους άλλους, η σχέση μας με το κλάμα… Πρώτη φορά έπιασα τον εαυτό μου να κλαίει με διαφήμιση, επειδή με συγκίνησε η μουσική.
Να βουρκώνω επειδή μία κυρία στο δρόμο μου χαμογέλασε και με άφησε να περάσω. Αυτά είναι τα λεγόμενα ορμονικά. Άλλη κατηγορία. Εγώ κλαίω και άλλες στιγμές, όταν στεναχωριέμαι για πράγματα που σκέφτομαι, που συμβαίνουν, για κάτι πραγματικό δηλαδή. Και όταν κλαίω για υπαρκτούς λόγους όλοι μου λένε «Μην κλαις, κάνεις κακό στο παιδί». Εσείς το πιστεύετε;

Αν δεν κλάψεις μία στιγμή που πρέπει σημαίνει ότι κρύβεις ένα συναίσθημα που με κάποιον τρόπο θα σου βγει μετά. Δηλαδή, υποκρίνεσαι ότι όλα πάνε καλά, κρύβεις ένα πρόβλημα κάτω από το χαλί, το αντιμετωπίζεις επιφανειακά, κάνεις ό,τι δεν το βλέπεις. Γιατί αυτό είναι καλύτερο από το να το δεις και ας στεναχωρηθείς, αν είναι να κάνεις κάτι για αυτό; Θέλω να πω ότι αν αποφεύγουμε να δούμε τι νιώθουμε το πρόβλημα δεν θα φύγει θα σκεπαστεί και θα επανέλθει και με χειρότερο τρόπο.

Το να μην εκφράζουμε τα αρνητικά συναισθήματα έχει και συνέπειες. Βρήκα μερικές από αυτές: «μερικοί μύες παραμένουν για καιρό συσπασμένοι, το ίδιο και τα σπλαχνικά όργανα, η αναπνοή είναι ρηχή, γενικά αλλοιώνεται η καλή ροή της ενέργειας, η οποία λιμνάζει, με τις γνωστές συνέπειες, τα ψυχοσωματικά συμπτώματα, αλλά και στο επίπεδο των συναισθημάτων, γιατί ένα σώμα συσπασμένο ή με λίγη διαθέσιμη ενέργεια δεν επιτρέπει, με τη σειρά του, μια σωστή αξιοποίηση και μια ήρεμη αντιμετώπιση των προβλημάτων». Ψυχοσωματικά. Λέξη κλειδί για τις γυναίκες.

Αυτό που πιστεύω ότι είναι σημαντικό είναι το τι κάνουμε με αυτά τα συναισθήματα. Τα περισσότερα είναι εκεί για να μας βοηθήσουν να καταλάβουμε τι μας συμβαίνει, να αναγνωρίσουμε τις πιέσεις και τις ανάγκες μας και να προχωρήσουμε για να τα αντιμετωπίσουμε πιο ειλικρινά.

Το έμβρυο δεν μπορεί να είναι σε ένα εντελώς αποστειρωμένο και υπερπροστατευτικό περιβάλλον. Αυτό είναι το μεγαλύτερο ψέμα για να ξεκινήσει τη ζωή του. Μία σκεπτόμενη μαμά είναι σε επαφή με τα συναισθήματα της και εξελίσσεται μέσα από αυτά. Η ειλικρίνεια με τον εαυτό μας δείχνει αγάπη και για το έμβρυο.

Για αυτό άμα θέλεις να κλάψεις κλάψε, αλλά σκέψου και λίγο γιατί κλαις…για να κάνεις κάτι για αυτό και να μην μείνεις στο μαξιλάρι σου να μυξοκλαις.

Intomyarms- a Rolling stone mama